07/12/11

Infans repertus

Ecco un bel testo per esercitarsi (nei commenti SOLO frasi difficili o domande, non traduzioni integrali)

24/11/11

Le favole di Esopo: Il gallo divino e la volpe

Gallus Divinus et Vulpes. Famelica vulpes ad arborem, super qua gallus consederat, accedens, exquisitis laudibus illum extollit et divinationis atque praedictionum nomine in primis, “Atque utinam,” inquit, “ea felicitas sit mea, tam eximii vatis caput ut osculari mihi concedatur.” Gallus hanc laudatori suo gratiam referre volens et praebere caput illi osculandum suum, de arbore devolat ad vulpem. Quae illum praehensum asportabat in silvas et deridebat, quod vate isto et divino nihil insipientius neque vecordius umquam se vidisse diceret.

Una famelica volpe, avvicinandosi all' albero sul quale il UN gallo era seduto, con ricercate lodi lo esalta (e della divinazione e delle profezie con fama soprattutto ?? non ho capito PER LA [SUA] FAMA NELLA DIVINAZIONE...) dice: "Magari quella felicità fosse mia, se mi fosse concesso di baciare la testa dello straordinario profeta."
Il gallo (hanc ?? + GRATIAM = RESTITUIRE QUEL FAVORE AL SUO LODATORE) volendo ringraziare il suo lodatore e offrire la sua testa a quello per farla baciare (non so come si traduca il gerundio/gerundivo COSI'!), vola dall' albero alla volpe. Che presolo lo portava via nel bosco e lo derideva, perchè ( il dizionario non mi traduce praehensum e insipientius e vecordius. diceret è un congiuntivo. se mi dice lei il significato di queste tre parole posso finire la traduzione...) DICEVA CHE NON AVEVA MAI.... INSIPIENS (STUPIDO) VECORS (PAZZO)

23/11/11

VERBI!

1. studiare i paradigmi dei verbi degli ultimi tre capitoli
2. ripassare le tabelle della coniugazione di:
- indicativo presente, futuro, imperfetto attivo e passivo
- imperativo presente attivo
- participio presente, perfetto, futuro
- infinito presente, perfetto, futuro
(+ fero, volo, nolo, malo, sum, eo)
3. rifare gli esercizi del libro

ecco qualche esercizio in più:

10/11/11

Aristoteles et successor eius

Ecco una bella storia, riguardante il modo con cui il filosofo greco Aristotele scelse il suo successore alla guida del famoso 'Liceo'

Aristoteles philosophus, annos iam fere natus duo et sexaginta, corpore aegro ac spe vitae tenui fuit.
Tunc omnis eius sectatorum cohors ad eum accedit, orantes obsecrantesque, ut (affinché) ipse deligeret (scegliesse) loci sui et magisterii successorem. Erant tunc in eius ludo boni multi sed praecipue duo: Theophrastus et Menedemus. Alter ex insula Lesbo fuit, Menedemus autem Rhodo.
Aristoteles respondit facturum esse (infinito futuro) quod vellent, cum id sibi foret (sarebbe stato) tempestivum.
Postea brevi tempore, cum (poiché) iidem illi praesentes essent (erano), vinum ait, quod tum biberet (beveva), sibi minus gratum esse, ac propterea quaeri debere vel Rhodium aliquod vel Lesbium. Eunt, curant, inveniunt, afferunt. Tum Aristoteles Rhodium petit, degustat. "Firmum," inquit, "vinum et iucundum." Petit mox Lesbium, quo degustato (e, dopo averlo assaggiato), "Utrumque," inquit, "bonum, sed dulcius Lesbium."
Id ubi dixit, nemini fuit dubium, quin (che) Theophrastum sibi successorem illa voce delegisset (aveva scelto).

(fonte)

09/11/11

De Liguriae calamitatibus

vediamo se qualcuno sa tradurre IN OTTIMO ITALIANO questa triste notizia sull'alluvione in Liguria

Decimo die postquam mons luteus procubuit in territorium “Quinque Terrarum” - sub finem regionis Liguriae sitae in parte Italiae spectantis inter Septemtriones et occasum solis - amoenitatem locorum vastans, eadem calamitas eademque in regione urbem Genuam hesterno die attigit.
Ingens copia luti et aquae magnam urbis partem volvit. Sub vespero iam qui interierant (erano morti) numerabantur: quattuor feminae et duae puellae. Tot viae mersae sunt, capsae purgamentorum (cassonetti) erraverunt fluitantes, plurimae autoraedae (automobili) ablatae sunt, sed etiam homines feminaeque flumine lutulento rapti sunt.
Hodie cives operam dant ut (fanno di tutto per) lutum auferant. Scholae clausae sunt, vehicula non possunt duci.
Quae causa est eluvionis? Extra ripas tres rivi diffluxerunt.
Interea periti meteorologici novam pluviam provident et timor est ne (che) nova inundatio fiat, etiam aliis locis Ligustinis ac Pedemontanis.
Poteratne quod accidit vitari? Nescimuis, sed certe incuria et contemptio adversum soli naturam labes et ruinas gignunt.
Nuntii recentissimi referunt adhuc in Liguria pluere; in provincia Genuensi maxima vigilantia declarata est.

Scripsit Lydia Ariminensis - 05/11/2011 22h43 (adattato da Ephemeris)

verba verba verba





* puoi scaricare i pdf nella sezione GRAMMA I
** Andrea maximas gratias agamus (et tertiam coniugationem expectamus)!

27/10/11

Tria exercitia

1. Unisci le frasi usando l'accusativo e l'infinito
i. "Ego bene cano". Iulia dicit.
ii. "Ornamenta vendo“. Albinus dicit.
iii. "Fessus sum". Servus dicit.
iv. "Fessi sumus". Servi dicunt.
v. "Ventum secundum opperior". Nauta dicit.
vi. "Neptunum veremur". Nautae dicunt.
vii. "Filius meus aegrotat". Iulius dicit.
viii. "Ego librum meum non habeo". Titus dicit.
ix. "Laudor a magistro meo". Sextus dicit.
x. "Domino meo pareo". Servus dicit.
xi. "Cum amico meo proficiscor". Lydia dicit.
xii. "Nos patriam nostram defendimus". Milites dicunt.


2. Riscrivi le frasi usando l'ablativo assoluto dove possibile
i. Cum sol oritur navis proficiscitur dum multi homines spectant.
ii. Dum magister recitat discipuli dormiunt.
iii. Marcus ridet dum soror plorat.
iv. Cum sol lucet pastor umbram petit.
v. Dum pastor dormit ovis abit, sed pastor, cum canis latrat, excitat.
vi. Dum ceteri tacent et audiunt medicus Quintum oculos claudere iubet.
vii. Cum gallus canit puer excitatur.

3. Trasforma da attivi a passivo o viceversa
i. Timere =______________.
ii. Portatis =______________.
iii. Damur =______________.
iv. Oppugnor =______________.
v. Vehimini =______________.
vi. Illustrari =______________.
vii. Iaci =______________.
viii. Siles =______________.
ix. Relinquere .______________.
x. Fert =______________.
xi. Numero =______________.
xii. Operitur =______________.
xiii. Iaceris = ______________.
xiv. Duci .______________.
xv. Nominaris =______________.
xvi. Respondemus =______________.
xvii. Vides =______________.
xviii. Dividere .______________.
xix. Silentur =______________.
xx. Numerare =______________.




26/10/11

Latinus grossus IS BACK! (= revertitur)

cominciamo con una storiella...
Grumione e Clemente sono due servi di Cecilio e vivono nella sua villa di Pompei: nel periodo delle elezioni il padrone sostiene il candidato Olconio e così dovrebbero fare anche i suoi servi. Ma Grumione ha una grande idea: siccome l'altro candidato, Afro, ha promesso 5 denari ai suoi sostenitori (fautores), andrà anche lui a sostenerlo spacciandosi per il cittadino Lucio Spurio Pomponiano... Come vedete anche nell'antichità c'era il voto di scambio!!!

DOMANDE
  1. Ci sono dei perfetti? Quali sono? Cosa significano?
  2. Da chi è sostenuto Olconio? E Grumione?
  3. Perché Clemente alla fine ha 10 denari?
  4. Perché invece Grumione non ha più nulla?
  5. Dove va alla fine Clemente?


09/06/11

Dies Davi

Salve lector! Ego Davus sum et dies meus sic est. Hora secunda mater in meas aures meum nomen clamat et ego statim e lecto surgo. Edo et tunicam ac cetera vestimenta induo. Familiam saluto et domu mea exit. Ludum peto, quod ego discipulus multorum magistrorum sum. Cum ludum intro alios discipulos saluto. Primum magistrum nobis opperientibus ego amicis meis loquor. Discipuli quattuor aut quinque horae in ludo remanent. Driiiiiiiiiiiiin! Aeulus exclamat. Discipulis clamantibus atque currentibus ex ludo exeunt et domum suum adeunt. Ego parva via cum amicis meis metior, sed necesse est per magnam viam sine nemine ire. Dum domus sum ego edo, pensa facio et me sedente nullas cogito. Vespero est, tota familia mea simul est et est. Iam note fit, alia pars familiae dormit, alia televideum spectat. Ego in lecto meo dormio.

08/06/11

Miles in Germania

Aemilius, Mārcī et Quīntī avunculus, quī in Germāniā mīlitat, hodiē est in vīllā prope
Tūsculum, ubi puerī cum parentibus suīs habitant. Aemilia, māter Mārcī et Quīntī, frātrem suum
adesse gaudet.
Puerī Aemilium interrogant: “Cūr in Germāniā habitās, avuncule?”
“Magnus est exercitus Rōmānus in Germāniā” inquit Aemilius “quī contrā hostēs pugnat; in
eō exercitū sum mīles.”
Mārcus: “Quō in oppidō habitās, dum in Germāniā mīlitās?”
Respondet Aemilius: “Nōn in oppidō, sed in castrīs habitō. Castra sunt oppidum mīlitum.
Habitō in magnīs castrīs mīlle passūs ā fīne imperiī.”
Quīntus: “Quot mīlitēs illīc habitātis?” Aemilius: “In castrīs nostrīs sex mīlia peditum
equitumque habitāmus.”
Mārcus: “Num fēminae et puerī cum mīlitibus habitant?”
Aemilius: “Nūllae fēminae aut puerī in castrīs habitant cum mīlitibus, quia nec fēminae nec
puerī mīlitāre possunt. Neque iīs licet castra intrāre.


Emilio,zio di Marco e di Quinto, il quale combatte in germania, oggi è nella casa vicino a Tusculo, dove abitano i bambini con i loro genitori. Emilia, madre di Marco e di Quinto, è felice della presenza di suo fratello. I bambini interrogano Emilio : " Perchè abiti in Germania, zio ? "
dice Emilio : " é grande l'esercito Romano in Germania il quale combatte contro i nemici; nel suo esercito ci sono i soldati ".
Marco " In quale città abiti, mentre combatte in Germania ? "
Risponde Emilio : " Non abito in città, ma in un accampamento. Gli accampamenti sono la città dei soldati. Abito in grandi accampamenti a mille passi dalla fine dell' impero." Quinto : " Quanti soldati abitano la ?
Emilio " Nei nostri accampamenti abitano 6'000 fanti e cavallieri.
Marco " Abitano forse molte donne e bambini con i militari ? "
Emilio : " Nessune donne e bambini abitano nell'accampamento con i soldati, perchè nè le donne nè i bambini possono combattere. Nè ad essi è concesso entrare negli accampamenti."

06/06/11

DIES LUCII

Mane mox est. Familia Lucii dormit,sed Lucius excitatur.Statim poculum cum aqua sumit et faciem lavat,deinde totum corpus lavat et tunica togaque induit. Tandem mater et pater ab lecto surgunt et cibum in mensa ponunt,Lucius malum et panem est. Deinde cum lectica ad ludum it,sed longa est via per ludum! Tandem Lucius advenit ludi,sed alii discipuli nondum adsunt,sed etiam magister non adest.
Magister intrat et Lucius salutat:Salve lucio!
Lucius:Salve magister !
Deinde ceteri discipuli intrant et lectio incipit et latinus docet.Hodie officium est discipuli perterriti pensa faciunt.Lectio desinitur et Lucius ad villam suam it,advenit domi et pollum est. Paulo post pensa facit,deinde Lucius cum suis amicis pila ludunt.Vesper est.Familia Lucii cenat.Post cena TV aspicit,deinde in cubiculo suo intrat et dormit et sperat qui officium latini est rectus....

03/06/11

Vi ricordate di Lucius?

Si era già presentato in questo vecchio post... ecco la continuazione del suo diario (niente traduzioni, quaeso: solo le cose che non capite)





 

[continua]

01/06/11

Numeri!

Pueri Romani, qui ludum frequentabant, non modo tabulam et stilum, sed etiam calculos secum portabant. Calculis computabatur. Ab altero verbo ductum est «calculare», ab altero «computator» et «computatorium», id est domus, in qua computatores computant.  >> lege plus


vai a vicipaedia latina >>


prova il convertitore >>

30/05/11

Dies hominis 'Marco' appellati

Prefationis: Marcus bonus puer sine internetem librosque lavorat, quia is isolatus Schiae est ubi a calido funesto Parmae fugit. Propter hoc scriptum magister bonus Marcum bonum puerum non pulsat, sed ei bonum premium dat !

Dies hominis qui 'Marco' appellati

Dies Marci Marco vigilante incipit. Pars diei qua Marcus vigilat mane latinis nominatur. Pars mane qua Marcus vigilat secunda hora latinis dicitur. Marcus veretur gingillum drimdrillum (italicae lingua “sveglia” dicitur), quia eo gingillo dies funestus ludi laborisque incipit. Marcus quam zumbio domi errat cibum quaeriens. Cum cibum est, Marcus dentes lavat cum facie manibusque. Postea Marcus ludum it, ubi ceteri pueri ludi sui verberantur magistris severis at bonos numeros in pagella sumunt bonis magistri, cum bono Eramo magistero qui si vere bonus est Marco bonum numerum in pagella latini dat. Postea ludum, quod timetur a totis discipulis, Marcus domum sui it rapidus, quod tantum cibum esse vult. Pensa facit cum totis diebus et stancus mortuus lecto dormit.


Sed quas cogitaziones Marcus putat dum in lectum suum tendit ?

Marcus putat perterritus gingillum drimdrillum eum excitabit.....et novus dies laboris incipiet !

28/05/11

DIES ANDREI

Gallicinium est. Domi (nella casa) meo gallus abest, sed mea mater in auribus meis me clamat:"Andrea!" Ego non audio. Mea mater voce maiore quam paulo ante me clamat. Iam ego audio, me excito et perterritus sumus quod mea mater irata est. "Cur tu irata es, mater?" Ego interrogo eam. Neque autem illa respondet, sed imperat mihi: "Tu puer improbus es! Aspice horam!" Ego horam aspicio, enim hora septima est. Ego soleo excitare me in hora sexta. Ego non ambulo, sed curro ad mensam. Ego bibo lactem vaccinum et edo crustula (biscotti). Esse (mangiare) bene facit. Adhuc etiam mea soror se excitat, sed illa tranquilla est quod ad ludum ire non debet (deve). Illa viginta anni habet. Ego parvissimus familiae sumus. Tum ego lavo meam faciem, quae sordida erat. Ego me vestio vestimentis puris et pulchris. Ego ab domo exio matre aspicente (Ablativo assoluto) TV. Ego currins, eo ad ludum ubi magister me intuetur. Dum ego pulsat ad ostium ludi, audio magistrum recitantem. Cum ego intrat magister et discipuli me salutant: "Salve!" Ego respondo "Salvete!" et ad sellam eo et in ea consido. Hodie ego quinque horas ludi habeo. Adhuc in ludo non viginta quattuor, sed viginta quinque discipuli sunt cum me. Vespere ego ludeo pila cum amici mei. Cum noctis est ego ad domum redio et in mea lectica rursus dormo.
(Professore, l'ho rifatto perchè mancava il titolo, ma non riesco a cancellare l'altro post).

26/05/11

DIES JHOANNIS MARCI

Nox est. Mea villa obsucara est. Ostia cubiculorum clausa sunt.
Gallum canit . Mane est et mea mater clamat: gianmarcooooooo!sed fessus sum autem surgo et faciem lavo cum aqua calida, non frigida. Ego togam et calceos induo, pauolo post panem nutella edo et lact bibo.Deinde dentes lavo. Mea mater saluto et ad ludum eo.
In ludo magister eramus est, is latinum docet,latinus difficilis est. Post ludum ad villam redeo et cum mao avio, mea avia et mea sorore edo. Dum tv(acc. sing) aspicio, meam sororem verbero et ea mihi veniam petit,quia ego potens sum. Deinde cum mei amicis exeo, cum his ludo. Nos pila ludimus, saepe cum feminis eximus. Post-quam domu redeo et meum pater et mea mater video. Ego opera facio itaque postero decem accipio. Tum me lavo totum et cum mea familia edo. Deinde blog(acc sing) latini facio.
Nox est. In meo cubicolo intro et librum lego, paulo post dormio.
MANE EST.....

24/05/11

DIES LUCAE

Mane est. Sol meum excitat quia fenestram aperta est, sed ego non surgo quia fessus sum.
Cum secundam ora est ego surgo et ad mensa eo quod esurio, ergo edere ebeo.
In mensa edo lac et panem cum "nutella". ego edo cum mea sorore et meis parentibus.
Me lavo et vestimenta gero, postea e domo exeo cum tabula stilo et regula.
Eo ad ludum et meos amicos saluto, me sedeo et magistrum expecto.
Cum magister ianua pulsat me surgo et eum saluto.
Magister lectio incipit et interrogat meos amicos, quos captant duum.
lectio desinit et pueri ab ludo exit quia fessi sunt et ad domum it.
in domo edo pastam cum pomodoro et carne.
Post meridiem studeo et ludo computro et dormio.
In pars postrema diei edo carnem et caseum, postea in cubiculum eo et dormeo.

Dies Camilli

a Camillo non funziona il blog allora gli metto io il suo esercizio

Diluculum est. Camillus adhuc in lectulo dormit sed mater clamans eum excitat: " Camille, mane est! Surge e lecto!" Camillus, qui fessus est, non surget et dormit . Mater eius, quae irata est, magna voce in auribus Camilli clamat et eum surgere adigit. Is attonitus culinam adit et panem et lac est. Deinde pastus, Camillus latrinam it et primum manus, deinde faciem et caput aqua frigida lavat. Nunc, is horam aspicit: sero est! Camillus ad cubiculum currit, vestimenta induit et matrem et patrem fratremque suos salutat. Camillus currens ad ludum it.
In ludo, magister recitat et discipulos perterritos interrogat. Deinde ludus, Camillus villam reddit. Is fessus est et in cubiculum eius it. Is in lectulo incubat et demum dormit.
Dum Camillus bene dormit, frater eius ad eum accedit et canere incipit: " La la la la la!!!". Tum, Camillus e lecto surget et pugnis eum pulsat. Frater Camilli plorat:"Uuuuuuu!" sed mater eius, quae puerum plorantem audit, ad Camillum adit et eum compellat:" Cur fratrem tuum pulsas?!?!" Camillus respondet: " Eum pulsabam quia dum ego dormiebam, is magna voce in auribus meis canebat!" Mater (ad Filippum): " Verus est?" Filippus: " Verus est matre. Parcis me Camille!" Camillus laetus respondet:"Certe, Filippe!". Camillus ad Filippum accedit et is osculum dat.

Troia, pars III (et ultima)

Dies Princi

Mane est. Ego quietus adhuc cubo in lecto meo, sed ora septima est.
ego oculos aperire non possum neque me moveo tum meum cubiculum mater mea intrat,
quae excitare me vult.
In aurem mei dormientis magna voce clamat:" Johanne! mane est!".
Ego oculos operiens matrem meam apud lectum stantem video.
Deinde e lecto surgo. Vix lavare faciem possum, sed cum magno animo totum caput meum in aquam mergo. Aqua frigida est, sed solum hoc modo oculos meos aperire possum, cubiculum meum intro et fenestram aperio, per quam aer figidus intrat; itaque vestimenta mea capio et eas induo.
Pedes mei nudi sunt, quia calceos meos non repeo, itaque sororem meam cabiculum meum venire iubeo, sed illa respondet: "adhuc in lecto sum. quid vis?"
Ego dico:" ubi sunt calcei mei?". Soror mea, cui Benedicta nomen est, surgit et cubiculum meum intrat. Benedicta inquit:" Oh, Johanne puto calceos tuos in lecto canis nostri esse!"
Itaque anticos calceos induo.
Deinde ludum eo, et meis comitibus occurro.
Statim ludum intramus et in sellis considimus.
Repente ianuam aliquis aperit: latini magister est, cui Eramo nomen est, ante is nos legere iubet, deinde is nos explitat.
Ora media est, et ego domum meam redeo, sed pensa facere non volo.
Itaque in forum eo, sed primo vespere errare me intellego, itaque domum meam redeo et omnia pansa facio, sed sero dormire eo.

23/05/11

dies Elisabettae

Nox est. Imber pulsat contra fenestras domi Elisabettae. Fulgura noctem illustrant et tonitrus eos sequuntur. In caelo luna abest ac magnus ventus flat. Tum tonitrus fortiorem quam alii, Saram, sororem Elisabettae, excitat. Ea, perterrita, in cubiculo Elisabettae est neque se movet. Elisabetta audit eam plorare ac statim ad eam it. Complectitur sororem suam et incipit fabubalm narrare. Sara fessa est et paulo post dormit. Elisabettae quoque dormit.
Mane est. Elisabetta se excitat et in culinam it. Ientaculum facit cum pane et malis fragorum. Post se lavat et vestimenti gerit. Parentes salutans e domo exit. Secum habet tabulam, stilum, regulamque libros sed ea cupida non est ad ludum ire. Eam ambulans, sol surgit. Ea ludo laborat toto tempo praeter intervallum in quo ferrit cum amicas suas.
Deinde ad domum it et est cum fratres suis perentes laborantes. Post meridiem conatur pensa facere vero necesse est pater adiuvare. Ea parentes petit exire, sed pater dicis: “tibi exire non potest nisi pensa facere”. Elisabetta, irata, pensa facit sed iam nox est et sole occidens. Itaque ea exire non potest ac ad lectum it et dormit.
Mane est et dies rursus incipit.

Dies Vanessae

Mane est et ego bene dormio, quia ego gallum canentem non habeo ergo non surgo. Paulo post pater meus in meum cubiculum it et me excitat clamans mihi. Ego dico : " Quia tu non ad laborem es?? " is respondet :" Tace surgeque! Et is ad ludum". Ego surgo et primum menus lavo deinde faciem. Tum induo meos vestimentos et dico : " Vale, pater improbus! " et ad ludum eo. Ego sum laeta quia in ludo amicos meos sunt. In ludo nos discipuli magistrum severum timemus quia is habet virga quem nobis dolet. Sed cum discipulus a magistro verberatur ceteri discipuli rident quia solet is , qui a magistero verberatur, exclamat :" uhuhuhuhuh" (sarebbe un lamento di dolore o un pianto ) quia tergum eius ei dolet. Deinde ludus finit et domi eo.Tum malum et panem edo. Tum pansa facio et cum nox venit ego in lecto it et primum cubo deinde dormo.

DIES CHIARAE

Mane est. Dies incipit hora septima. Ego gallum non audio, quia gallum non habeo; neque servu quem in auribus clamat habeo, sed mater mea me excitat. Mater dicit:"surgi! mane est, dies incipit",ego respondo:"ita,ita". Tunc ea irata magna voce exclamat:"surgi!"et aperit fenestram, aer frigidus intrat et ego surgo. Intro in balneum et manus et faciem lavo cum aqua calida. Deinde ad mensam ambulo et lactem bibo et crustula edo. Ostium sororis meae clausa est quia ea adhuc dormit. Ego dentes lavo et me vestio, sed non induo togam quia toga gravis est et quia ego vir romanus non sum. Sero est et ego at ludum ire debeo. Mater saluto:"vale, mater!" Mater respondet:"vale!".Um ego advenio ad ludum, ostium non pulso quia ostium aperitur. Magister advenit et salutat:"Salvete discipuli!" discipuli surgunt et respondunt:" salve magister!"
Magister:"considete!" et discepuli considunt. Lectio incipit, magister recitat et discipuli audiunt.
Meridies est, ludus terminat et ad domum redeo.
Edo et deinde pensa facio, deinde cum amicis meis ludo.
Cum nox est in mea lectica redeo et dormo.



dies ariannae

Dies meus incipit ubi pater meus me vocat. Ego me erigo et ambulo ad culinam. Edo crustulum et lactis et deinde me lavat manus, facies dentesque in latrinam. Induo vestimenta, capio crumena et egredior e domum. Ambulo ad cella vinariam et educo bicyclus. Eo ad scholam cum amicam mea et advenio a ludum.
Intro in ludum et signo badge in parvus turris (in che modo si può tradurre totem?). Ambulo per scholam et intro in meam aulam. Saluto amicos mei magistraque et consido at sellam meam a latere socius meus Riccardo. Deinde auditionis scholae eo ad domum. In domum prandeo et porto foris canis meus. Postea omins hoc ago uffici et deinde quiesco. Cum sol occides, ego ceno et postea cubo in lectum meum.

dies francisci

Mane est. Ego surgo et ad latrinam it. In latrina faciem et manus lavo. Deinde intro in cubiculum ubi cum mea familia edo, hic lactem bibo. Post in meum cubiculum intro et togam et calceos induo.
Post in viam it et hic meam amicam Chiaram expecto, cum ea venit ( intendo arriva ) ego cum ea ad ludum it. In ludum intro et hic meos amicos saluto, sed etiam meos magistros saluto.
Meridies est et ego domi it. Post ad pilam ( calcio ) it. Deinde pila rursus domi it. Hic mea pensa facio et post ad cenam it. Deinde intro in cubiculum ubi tv aspicio, post in meum cubiculum it et hic dormire incipio.

22/05/11

Dies Antonii

Incipit diem meum hora septima. Me vocat mater mea, ego surgo et faciem lavo cum aqua calida. Deinde togam et calceum induo. Mater admonet currunt, edo panem et aquam et ad ludum eo. Magister Eramus hora perfecta semper venit, salutat:"Valete discipulos! Considete!". Post quinque horas lectionum rediens domum; mater invenit. Mater eximia est cocus prandium bonum semper preparat. Post meridiem facio pensa(Inquit mater "paulo") et ad vesperum ludo("Inquit mater multus"). Dico: Vobis semper querebatur". Venit pater meus ad vesperum et nos simul prandium et colloquiamus diei, tum in cubiculo intro et dormio.

21/05/11

Dies Jessicae

Mane est. Mater mea in cubiculum intrat et manus eius in capitem meo apponit et me clamat. Ego dormire non possum et oculos aperiens matrem mea apud lectum stantem video.
Ego e lecto surgo et in cubiculum apud cubiculum meo intro et manus et faciem lavo.
Deide ego intro in cubiculum in quo edo cum familia mea.
Deide ego cum omni rei meae e insula abit.
Ad ludum advenio et in cubiculum intro.
Magister apud mii in cubiculum intrat et ego et alter discipuli magistrum salutamus.
Miridies est et e ludo ad insulam eo.
Ego in insulam intro et parentem saluto. Ego intro in cubiculum in quo pensa facio.
Mater mea in cubiculum intrat et dicit:< Veni mecum!>.
Ego com matre mea in cubiculum in quo edo intro et in sella consido.
Deide in cubiculum meo intro et in lecto meo cubo.
Nox est et ego familiaque dormimus.

20/05/11

Dies Rocci

Mane est. In hora prima mater Rocci intrat in cubiculum pueri et clamat in aurem Rocci "Surge, Rocce (è giusto come vocativo?)!". Roccus e lecto surgit, postea is lavat manus, aures et faciem aqua calida tum induit togam et calceos. Post in atrium intrat ubi mater et pater expectant filium. Roccus parentes salutat et ii salutant Roccum. Roccus est ientaculum (colazione?) deinde is librum, tabulam et ceteras res ferens et ludum it. In ludo adsunt ceteri pueri soci (compagni) Rocci. In ludo etiam adest magister severus qui discipulos improbos verberat regula. In ludo magister recitat librum "Familia Romana" postea interrogat discipulos. Post Roccus redit domum ubi mater cibum (pranzo) facit. Roccus est cibum tum exercitia facit nisi magister pulsat eum et scribit eum in "listam nigram" ( o lista nigra?). Tum Roccus ludit "tennis" post is totum corpus lavat aqua frigida. Postea Roccus cum sorore et cum parentibus est cenam et aspicit "televisionem". Nox est et Roccus lectum it.

Divinator et Latrones

ecco una bella storiella su un falso indovino...
 
Medio in foro,
 circulator divinationem profitetur,
et inspectione manuum sortes auguratur.
Magna plebis turba stipatus est,
quam, incautam, suis praestigiis tenet.
Ecce: nuntius advenit et ei dicit,
"Effractae fores domus tuae sunt,
et latrones omnia diripiunt et asportant."
Circulator, hoc audiens, turbatus est.
Forum relinquit et ad domum currit.
Tunc quidam exclamat,
"O illusor et mendax,
si scis aliorum sortem divinare,
cur sortem tuam nescis?"
(ex latinviafables)

19/05/11

TuTubus: Troia II

Scurrile

deriva dalla radice SKUR, che vuol dire "tagliare" (prof, da questa radice può forse derivare anche "scure"?) -che ha la lingua tagliente-
scurrile da scurra, ovvero buffone


Dies Zambri

Lucus surgit de lecto mane celeriter.
Paulo post ante lectum stat et soleas gerit, tum is repitur scales et in atrium intrat.
Solus, ientaculum facit: is bibit sucum fructuum et est crustulos, deinde se vestit: primum t-shirt gerit, deinde bracas, paenulam brevior et crepidas gerit. Deinde ad balneum it et se in speculo videt: quam formosus est Lucus!!! Is capillos pectit ante magnum speculum et faciem lavat aqua frigidissima. Paulo post Lucus in via ambulat cum sarcina plena rerum: regulae, libri, calami...
Lucus in ludum intrat et alios discipulos salutat: "AVE!!"
Is, fessus, exercitationes facit et latinum recitat cum alios adulescentes.
Magister intrat et latinos aut matematicam aut etc... recitat; Lucus auditiones audit et notationes scribit super libros suos. Post 5 horas in ludo, Lucus ad villam suam redit in qua studet multum. Deinde ante Playstation se ponit et fifa 11 ludit ( Giovinco facit 2 golas). Vespero Lucus palestram it et alium "magister" exclamantem audit. Tum villam suam redit, est cum parentibus suis, se lavat in balneo et, postremo, ad lectum suum it et dormit bene. Is crebro audit musicam aut libros legit ante bene dormire.

18/05/11

DIES NADAE.

Mane est. Nadus in lecto suo dormit sed nunc necesse est quae ea surgit e lecto et ludum adit.

Mater nadae in cubiculo intrat et in aurem Nadae clamat: “Mane est! Nade surge e lecto!”

Nadus oculos aperiens ad fenestram solem videt.

Ea manus et faciem lavat deinde vestimenta induit et lacta bibit.

Iam tempus ire in ludum est.


In ludo quattor vel quinque horas discipuli facit.

In ludo magister latini severus adest qui discipulos improbos verberat cum verga in parte posteriore corporis.

Ludus alias libralis est alias gravis.

Latinus materia abstrususa et impigra est.

Discipuli libros aperiunt et magister libruum suum aperit ac recitare “Familia Romana” incipit.

Iam aestas prope est et discipuli laeti sunt :)

Deinde ad domi redit et cum parentibus suis cenam habet, postea pensa facit.

Nadus in otio suo libros legere et musicam audire amat.


Dies Francisci

Dies meus incipit cum(quando) mea mater me excitat et ego statim surgeo de lecto , quia mea mater in aurem clamat magna voce.Primum ego me lavo facem aqua frigida ut Romani deinde totum corpus aqua calida.Postea ego bibeo lactem et edo cibum.Ego me indueo cum vestimenta apta\idonea ludo et ab machina vehutur.Ego ad ludum advenio et in ludo intro et video totos discipulos studentes sed etiam totos magistres video et saluto quia ego discipulus et puer bonus sum.Ego in mea geno intro. MANE ABET.............. .Ego cum ludum desinit curreo ab ludo ad machinae quia vuleo ire ab domu.
Ego eo ab calcem et illic ego ludo cum mei amici.
ab vesper ego cum mea familia colloquor(deponente).Postea ego ab lecto multos "scherzi" facio ab mea sore sed ego sum semper puer bonus......

TuTubus Latinus: Troia

youtube in latino? TuTubus!

17/05/11

DIES GRAVISSIMUS RICCARDI

MANE HORA SEPTIMA EGO EXPERGISCOR. VESTIMENTA INDUO, CIBUM EDO ET DENTES LAVO. HORA OTTAVA EGO IN LUDUM EO ET MAGISTRUM SALUTO. IN LUDO MULTAS LECTIONES FACIMUS QUIA MAGNAS RES DISCIMUS. HORA UNDECIMA NOS INTERQUIESCIMUS. IN HOC SPATIO TEMPORIS NOS CIBUM EDIMUS ET LIQUIDUM NIGRUM ET ACRE, SED DULCISSIMUM CUI NOMEN COCA-COLA EST BIBIMUS. NOS HORA TREDECIMA LECTIONES DESINUNT ET LUDUS CLAUDITUR. ITAQUE AD VILLAM MEAM REDEO. EGO EDO ET QUIESCO QUIA POST PRANDIUM ALIAS LECTIONES INTRA PRIVATOS PARIETES AUDIRE DEBEO. PRIMO VESPERE, CUM LECTIONES PRIVATAE DESINUNT, EGO EO LUDERE. VESPERE FAMILIAM MEAM OCCURRO ET CUM IIS LOQUOR ET EDO. HORA DECIMA LECTUM OCCURRO ( METTO INCONTRARE PERCHè LO FACCIO DIVERTENTE. SPIRITOSO ) ET LIBRUM LEGO. CUM FESSUS SUM LUCERNAM EXSTINGUO ET SOMNO ME DO. POSTREMO DIE IPSA HISTORIA EST :(

16/05/11

Dies Andrei

Dies meus incipit cum mater mea excitat me. Cum exeo ab cubiculo meo, mea feles,nomine Briseide, cubat in terra et expectat blanditias. Statim totum corpus lavo aqua calida , deinde edo cibum. In cubiculo meo induo vestimenta et calceos. Eo in ludum ferens libros, intro cubiculum, ubi discipuli magistrum audiunt, et expecto eum ceteris discipulis. Cum magister intrat ante nos salutamus eum:"Vale magister!" Post audimus eum recitantem. Deinde tres horae nos habemus paulum temporem edere.Deinde quinquae horae, exeo ab ludo et advenio domum. Edo cibum et bibo aquam cum avia mea. In cubiculo meo facio pensa et ludo cum Playstation amicis meis.Mea mater clamat magna voce:" Andree! Statim veni ad culinam edere." In vespero edo meis parentibus et aspicio (tv). Deinde in lectum eo et aspicio librum et postremo dormio.

Aliciae dies


Hora prima est. Mater in cubiculum Aliciae intrat . Puella adhuc dormit. In aurem puellae dormientis mater magna voce clamat: Mane est! Surge e lecto! Alicia e lecto surgit. Puella faciem lavat, vestimenta et calceos induit. Deinde lactem et panem edit. Iam tempus est in ludum ire.

Alicia in ludo per quattuor aut quinque horas est. Deinde ad domum redit, ubi cenam cum suis parentibus et sororibus habet. Post cenam Alicia cum suo cane Bilbo ad hortum propter domum adit. Deinde domum redit, ubi studere per multas horas debet. Bis in septem dierum spatio Alicia, cum gaudio, in palestram it, ubi cum suis amicis pila ludere potest.

dies Jacopi

Meus parentes ab mane me excitat.Cum ego surgit ad lectum faciem lavat cum aqua frigida.Deinde in magno cubiculo cum mea familia est.Cum desinit meas res capit et ad ludum petit.Ad ludum quinque vel quattuor horae stat,et deinde ad domum revenit.Cum ad domum sum in magno cubiculo cum meus frater et mea soror edimus et deinde meus officia facit.postremo,cum ufficia finiti sunt, ad lectum adit.
Hic est meus dies.(molto ma molto semplificato,perché le altre cose non sapevo come dirle in latino)

dies jogeri

Mane est.In aurem Jogeri magna voce clamat:" Jogers! mane est!".Mater eius est, quod Jogerum excitat. Jogerus e lecto surgit. Is ad latrinam it et dentes faciemque lavat. Jogers se vestit et ab villa discedit. Is crumenam fert et ad ludum it, in eo amici sunt et horam prima expectant. In hora prima discipuli latinum faciunt, in hora secunda mathematicam faciunt, in hora
tertia historia faciunt et in hora postrema phisicam faciunt. In meridie jogers ab ludo discedit et ad villam it , is fessus est, quia is liceum facit . Liceus ludus difficilis est, sed is beatus est quia multas res discit.In villa jogers cibum èst et aquam bibit. Deinde pastum jogers dormit . Autem is ab villa discedit e ad parcum it et cum pila amicisque ludit. Is per parcum errat, subnide ad villam it quia cenare debuit. Post is computer ludit ,ad latrinam it , dentes lavat , ad lectum it et dormit. In quiete is multas somnia facit.

15/05/11

Discipuli aegri

da tradurre oralmente, SENZA consultare il dizionario

Sextus, Titus, Marcus Quintusque in ludo sunt. Quintus enim iam se sanum esse sentit, nec iam pes ei dolet. In sellis sedent pueri Diodorum magistrum exspectantes. Laeti non sunt; magister enim iratus est.
Tum Marcus “Si magister iubet nos surgere et recitare” inquit, “dicere possumus nos egrotare neque recitare posse. Tu, Quinte, dic non modo pedem, sed etiam oculos tibi dolere! Vos, Tite et Sexte, dicite vos vocem non habere!”
Quintus et Titus Marco parent, sed Sextus, qui discipulus probus est, nihil dicit. Is enim Marco parere non vult.
Intrat magister, discipulos salutat, considit atque imperat: “Surge, Quinte, et incipe e libro tuo recitare!”
Quintus non surgit, sed pedem suum ostendit dicens: “Stare non possum, quia adhuc pes mihi dolet, nec recitare possum, quia litteras videre non possum. Oculi mei sunt aegri.”
Magister: “Si hoc verum est, aegrotas. Sed frater tuus bene valet. Surge et recita, Marce!”
Marcus frontem suam tangens “Sanus non sum” inquit, “Caput mihi dolet. Necesse est me sedere et tacere.”
Tum magister Tito imperat: “Ergo tu, Tite, surge et recita!”
Titus surgit, neque recitat. “Recitare non possum” inquit, “quia mihi nulla est vox.”
Magister iratus “Si tibi nulla est vox” inquit, “quomodo dicere potes tibi nullam esse vocem?”
Tum Sextus “Quod illi dicunt” inquit “verum non est, magister. Omnes bene valent. Sed te timent nec recitare volunt, itaque dicunt se aegros esse!”
Magister Marco et Tito et Quinto iratus est, ii autem irati sunt Sexto. Sextus initium libri recitat, magister gaudet eumque bonum discipulum esse dicit. Tum ceteris discipulis imperat: “Iam vos surgite ac totum librum recitate! Tu incipe, Marce! Aperi librum tuum!”

Dal latino alla botanica

ecco una bella scritta da tradurre (entrata del Museo di Storia Naturale, Orto Botanico, Parma)...


13/05/11

Proelium navale!

Questa è una cosa seria: battaglia navale!
Si usa il foglio qui sotto e per sparare, invece delle coordinate, si dicono pronomi e verbi coniugati. Gli effetti del tiro possono essere aqua, tacta (colpita) oppure mersa (affondata). Optimus vincat!

10/05/11

09/05/11

Il Maestro e gli Alunni

Marco portando il libro e la tavola e le altre cose cammina verso Tuscolo. Lì c’è la scuola dei bambini. Molti bambini la mattina vanno a scuola.
Il maestro della scuola è un uomo greco, del quale nome è Deodoro. Marco ha paura di Deodoro, infatti lui è un maestro severo, che picchia con la verga i suoi alunni; il maestro severo è solito punire in questo modo gli alunni cattivi. Gli alunni sono bambini che vanno a scuola. Marco e quinto sono alunni, altri alunni sono Tito e Sesto.
Sesto, che viene a scuola prima di Marco e Tito, entra per primo a scuola. Sesto è solo, infatti gli altri alunni non sono qui.
Il maestro entrando vede Sesto che è seduto sulla sedia da solo. Sesto saluta il maestro alzandosi dalla sedia: “Salve maestro!”
Maestro: “Salve Sesto!siediti!”
Sesto si siede sulla sedia. L’alunno zitto si siede davanti al maestro.
Il maestro chiede: “Perché sei solo, Sesto?”
“io sono solo, poiché tutti gli altri alunni non ci sono” risponde Sesto.
Il maestro esclama:!o, alunni cattivi...!”
Sesto: “ io sono un alunno cattivo?”
Maestro: "Al contrario, tu sei un alunno bravo, Sesto, ma Marco e Tito sono alunni cattivi!”
Qui Tito arriva alla scuola e bussa alla porta prima di entrare: un alunno non entra immediatamente, ma prima bussa alla porta; poi entra nella scuola e saluto il maestro:
“salve, maestro!”
Maestro: “O Tito! Sesto è già qua...”
Tito: “Ma Marco e Quinto non sono qui!”
Maestro: “Taci, bambino! Chiudi la porta e siediti! Aprite i libri, bambini!”
Sesto apre subito il suo libro, ma Tito, che non ha il libro dice “io non ho il libro.”
Maestro: “Cosa? Sesto ha il suo libro, tu non hai il tuo? Perché non hai il tuo libro?”
Tito: “Non il libro, poiché Marco ha il mio libro.”
Dopo Tito Marco arriva a scuola e non bussa la porta prima di entrare. Marco entra subito e non saluta il maestro.
Il maestro dice: “O Marco!perché non bussi alla porta quando vieni a scuola e non mi saluti quando mi vedi?”
Ma Marco dice “io no busso alla porta quando vengo e non ti saluto quando ti vedo, poiché non lo fa né Sesto né Tito.”
Sesto e Tito: “ cosa?”
Marco (a Sesto e a Tito): “Voi non bussate alla porta quando venite a scuola e non salutate il maestro quando lo vedete. Sentite quello che vi dico?”
Allora Sesto e Tito dicono: "Quello che dici non è vero: noi bussiamo alla porta quando arriviamo a scuola e salutiamo il maestro quando lo vediamo. Non diciamo la verità, maestro?”
Maestro: “Voi dite la verità. Quello che Marco dice non è vero. Sei un bambino cattivo, Marco! Bisogna punirti. Vieni da me subito!”
Deodoro, un maestro severo, picchia con la verga la schiena del bambino. ( la schiena è la parte posteriore del corpo.) a Marco fa male la schiena e non piange, infatti a un bambino romano non conviene piangere.
Marco urla: “ Ehi! Ormai è abbastanza! Smetti maestro!”
Il maestro smette di picchiare il bambino e dice: “Torna alla tua sedia e siediti!”
Marco torna alla sua sedia e non si siede, ma sta zitto davanti alla sedia.
“hai sentito Marco? Ti ordino di sederti. Perché non ti siedi?” chiede il maestro.
Marco: “Non mi siedo, poiché non mi posso sedere.”
Deodoro: “Perché non ti puoi sedere?”
Marco: “Non mi posso sedere, poiché mi fa male la parte in basso della schiena sulla quale sono solito sedere.”
Sentendo quelle parole Tito e Sesto ridono.
Deodoro: “Perché ridete, Tito e Sesto?”
Tito: “Ridiamo, poiché a Marco fa male….”
Deodoro: “Tacete! Non gli conviene nominare quella parte del corpo! – ma dov’è tuo fratello, Marco?”
Marco: “Egli è in casa vicino a sua madre. Quinto dice che si sente male.”
Deodoro: “Se sta male, non può venire a scuola, voi state bene. Adesso aprite i libri!”
Tito: “ Marco ha il mio libro.”
Deodoro: “Perché tu hai il libro di Tito, Marco?”
Marco: “ io ho il suo libro, poiché lui ha la mia mela. Ridammi la mia mela, Tito!”
Tito ridendo dice: non ti posso ridare la mela, infatti è già nel mio stomaco!”
Marco arrabbiato incomincia a picchiare Tito, ma il maestro dice: “ smettila, Marco! Tito non ti può dare la mela, ma io ti posso fare male, se non ridai il libro a Tito qui e subito!”
Marco ridà il libro a Tito.
Gli alunni aprono i libri. Allo stesso modo il maestro apre il suo libro e inizia a recitare. Ma i bambini ascoltano soltanto la prima parte del libro, infatti prima che il maestro inizi a recitare la parte posteriore del libro, tutti i bambini sormono!
Il maestro smette di recitare e urla: “o alunni cattivi! dormono! Non ascoltano ciò che recito!”
Marco dice al maestro arrabbiato: “io non dormo. Al contrario, sono sveglio e ti ascolto, maestro.”
Ugualmente Tito e Sesto dicono: “e noi non dormiamo, siamo svegli e ascoltiamo tutte le tue parole. Reciti bene, Diodoro! Sei un buon maestro!”
Il maestro felice dice: “ciò che dici è vero, io recito bene e sono un buon maestro – ma voi recitate male e siete dei cattivi alunni!”
Alunni: ”ma noi siamo dei bravi alunni! Recitiamo bene!”
Diodoro: “tacete! Dove siete, bambini!”
Alunni: ”siamo a scuola.”
Diodoro: “dite la verità: site a scuola – non nei lettini a casa! Nel lettino è permesso dormire, qua a scuola non è permesso dormire!”
Il maestro arrabbiato picchia gli alunni con la verga.
Alunni: “ehi, ehi! Perché ci picchi, maestro?”
Diodoro: “vi picchio, poiché non vi posso svegliare in altro modo. Tornate alle vostre sedie e sedetevi!”
Gli alunni tornano alle loro sedie e no si siedono.
Maestro: “perché non vi sedete?”
Gli alunni: “non ci sediamo, poiché non ci possiamo sedere.”
Diodoro: “cosa? Non vi potete sedere? Quindi voi rimanete per tutta l’ora zitti, finché io stando seduto recitò la parte finale del libro! E infatti non potete dormire in piedi!”

26/04/11

Pericles

Pericles, egregia indole vir, multos annos Atheniensium rem publicam rexit, vir non solum magna eloquentia sed etiam mira fide, acri ingenio et insigni virtute fuit. Athenarum cives omnem spem in Pericle ponebant, quia ille domi militiaeque prudenter agebat, Athenarum opes augebat neque umquam civibus suis nocuit. Nam et Athenis, in Graeciae capite, res bene gerebat, et rei militaris usu dux peritus in acie fortis erat.
Athenae erant tunc libera civitas; ibi summa potestas populo erat omnesque cives semprer libertatem caram habebant. Divitiarum cupiditas animos nondum invaserat Atheniensium, qui in collem prope Acropolim conveniebant et leget toti civitati promulgabant. Athenienses iudices quoque erant; reus causam dicebat, deinde omnis civis aenea tessera, quam in vase collocaverant, reum damnabat aut absolvebat. Itaque rei publicae fama in dies augebatur.

Pericle, uomo di grande talento, governò per molti anni lo stato degli Ateniesi; fu un uomo non soltanto di grande eloquenza, ma anche di straordinaria lealtà, di acuto ingegno e di notevole virtù. I cittadini di Atene riponevano ogni speranza iN Pericle, perchè quello agiva prudente SAGGIAMENTE con la patria e con i soldati IN PACE E IN GUERRA (E' UN MODO DI DIRE), le possibilità di Atene aumnetavano NO: INGRANDIVA LA POTENZA DI ATENE e non nuoceva NOCQUE mai ai suoi cittadini. Infatti sia ad Atene, nella capitale della Grecia, guidava bene le cose, sia era un coraggioso comandante [esperto delle  questioni militari] MEGLIO METTERLO PRIMA nel campo di battaglia. Allora Atene era una città libera; dove c'era la sovranità del popolo e tutti i cittadini avevano sempre cara la libertà. La cupidigia nondum = NON ANCORA la ricchezza NO: LA CUPIDIGIA DI RICCHEZZE NON AVEVA ANCORA INVASO invasero gli animi degli Ateniesi, che discutevano nel SI RIUNIVANO SU UN colle vicino all'Acropoli e promulgavano le leggi per tutti i cittadini. Gli ateniesi erano anche giudici; l'imputato diceva la causa SI DIFENDEVA (FRASE FATTA), dopo tutti i cittadini con una tessera di bronzaO, che mettevano AVEVANO MESSO in un vaso, assolvevano l'imputato o lo condannavano. Infatti ogni giorno lo stato aumentava la fama. LA FAMA DELLA CITTà/DELLO STATO AUMENTAVA DI GIORNO IN GIORNO  

Capitolo 14: Nuovo giorno

è notte.La famigia dorme. La villa di Giulio è scura e tranquilla. Marco giace tranquilo nel suo letto; lui dorme bene. Quinto non può dormire, perchè gli fanno male sia il piede che la mano. Anche il braccio fa male a Quinto; infatti lui non dorme, ma è sveglio. La stanza in cui Quinto giace non è grande, e neanche quella di Marco. La stanza di tutti e due è piccola. Tutt' e due i bambini giaciono in una piccola stanza, neanche una stanza dei due è grande. Tutt'e due i bambini sono tranquili, nessuno si muove. Un bambino dorme, l' altro è sveglio. Uno dei due bambini è ammalato, l' altro è sano. Quale dei due i bambini è malati, Marco o Quinto ? Quinto è malato, Marco è sano. L'aria fredda entra nella stanza di Marco, infatti la finestra è aperta. Marco dorme con la finestra aperta. La finestra di Quinto non è aperta. Una delle due finestre è aperta, l'altra è chiusa. Quale tra le due finestre è chiusa ? La finestra di Quinto. Lui dorme con la finestra chiusa, perchè è malato. Ecco che il gallo canta:"chicchirichi!!" Il gallol saluta il nuovo giorno cantando. Marco non apre gli nè si muove. Quinto, che giace con gli occhi aperti, si alza sul letto. Il bambino che dorme non sente il galle che canta. Il bambino sveglio sente il gallo e chiama Davo. Davo chiede entrando nella stanza:"Come sta il tuo piede oggi ?" Quinto risponde:"Il piede sta male, e non mi fa male solo il piede, ma anche il braccio e la testa. o, che lunga notte! Ma ora è già mattina, infatti il gallo canta. Dammi l'acqua, Davo!" Davo dà a Quinto un bicchiere d'acqua. Il bambino beve l'acqua. Il servo guarda il bambino che beve. Davo lascia Quinto che giace nel letto e entra nella stanza di Marco. Marco dorme ancora. Davo va dal bambino dormiente e lo sveglia. In che modo il servo sveglia il bambino? Urla nelle orecchie del bambino con gran voce:"Marco!è mattina!" Marco è svegliato in quel modo, e aprendo gli ochhi vede il servo che sta vicino al letto. Ora nessuno dei due bambini dorme. "è l' alba"dice Davo"Alzati dal letto!" Marco si alza dal letto. Ora non giace nel letto, ma sta davanti al letto. Marcco ordina a Davo di prendere l' acqua:"Passami l'acqua nella mano!"Il servo da l' acqua a Marco e "Ecco l'acqua" dice, "Lava la faccia e le mani! Le tue mani sono sudice" Marco lava per prima le mani, dopo la faccia. Davo:"Lava anche le orechie!" "Ma le orecchie non sono nella faccia!" dice Marco. Davo:"Taci, moccioso! Lavati tutta la testa, non solo la faccia. Immergi la testa nell'acqua!" Marco immerge tutta la testa in acqua e lava anche le orecchie e i capelli. Ora tutta la sua testa è pulita. L'acqua non è pulita, ma sporca. L'acqua con cui Marco si è lavato è fredda; Infatti il bambino si lava solo il capo e le mani, non tutto il corpo. Di mattina i romani si lavano le mani e la faccia con l'acqua fredda; dopo mezzogiorno lavano tutto il corpo con l'acqua calda. Marco interroga Davo lavandosi le mani e la testa:"Perchè il mio fratello è tanto tranquillo ?". Davo risponde:"Quinto è ancora a letto". Marco:"Nel letto? Quinto, che prima di me si alza al sole, dorme ancora! Sveglialo!" "Non dorme" dice Davo,"Tuo fratello è sveglio, ma non può alzarsi, perchè gli fanno male il piede e la testa" Marco:"Anche la mia testa fa male!" Davo:"A te non fa male nè il piede nè la testa! La testa sano non fa male nè il corpo sano". Attraverso la finestra aperta entra dell'aria fredda. Marco trema, perchè il suo corpo è nudo(cioè senza vestiti); infatti Marco chiede al servo i suoi vestiti:"Dammi la tunica e la toga! Vestimi!" Davo dà al bambino gelato i vestiti, ma non lo veste: per il bambino è importante vestirsi da solo. Marco si mette per prima la tunica, dopo la toga. Il bambino ora non è nudo. (La toga è un vestito bianco, che i bambini e gli uomini romani indossano. I greci e i barbari non indossano la toga. I barbari hanno una grande parte del corpo nuda. L'uomo con la toga non ha nessuna parte del corpo nuda a parte un braccio. Quale braccio nudo ha l'uomo con la toga delle due, il destro o il sinistro ? Il braccio destro è nudo, il braccio dinistro è coperto dalla toga. I soldati non indossano la toga, nessuno che indossa la toga infatti può combattere con il gladio e lo scudo. Con quale delle due mani il soldato porta il gladio ? Tiene il gladio con la mano destra, tiene lo scudo con la mano sinistra). Marco, che sta a piedi nudi davanti al letto, chiede i sandali:"Dammi i sandali! I piedi mi gelano". Davo gli dà i sandali, e gli ordina di venire con lui:"Vieni con me! Il padrone e le padrona ti aspettano". Marco entra col servo nell'atrio, dove i genitori siedono aspettando i figli. Davanti a loro in un piccolo tavolo ci sono delle mele e del pane. I genitori sono salutati dal figlio che entra:"Salute, padre e madre!" e loro salutano il figlio che entra:"Salve, Marco!". La madre non vede l'altro figlio e interroga Davo:"Come sta oggi Quinto?". Davo:"Quinto dice "non mi fa male solo il piede, ma anche la testa."". Emilia si alza e va dal figlio malato. La madre dà a suo figlio malato pane e mela, ma quello, che è solito mangiare molto, oggi non mangia nè il pane nè la mela. Il bambino malato non può mangiare niente. Marco invece chiede al padre una grande mela:"Dammmi quella mela, padre! Il mio stomaco è vuoto." Giulio dà a Marco il pane:"Prima mangia il pane" dice:"dopo la mela!". Marco mangia il suo pane. Dopo il padre gli dà una mela in tutt'e due le mani e "Mangia una delle due mele ora" dice "l'altra portala con te!". Davo prende per Marco il libro e il quaderno e lo stilo e il righello. Giulio:"Ecco che Davo ti prende il libro e le altre tue cose. Prendi le tue cose e allontanati!". "Ma perchè non viene Medo ?" dice Marco, che pensava che Medo fosse ancora nella famiglia. Quel servo è solito andare con i bambini portando tutte le loro cose. Marco stesso è solito portare niente a parte una mela. Giulio:"Medo non può venire con te. Oggi è necessario per te camminare da solo". Marco:"...e portare da me tutte le mie cose ? Perchè quel servo non può venire con me come al solito ? Anche a Medo fa male la testa ?": Giulio:"Medo sta benne, ma oggi fa altre cose". Marco:"Quali sono quelle cose ?". Giulio non risponde niente a questo e "Ora", dice, "è tempo di andare, Marco". Marco va via dalla villa portando la mela, il libro, il quaderno, lo stilo e il righello. Il figlio che si allontana dal padrem "Arrivederci padre" dice. "Ciao Marco!" risponde il padre, "cammina bene!". Dove ve Marco con le sue cose ? Guarda il capitolo 15!!

21/04/11

Libri Sibyllini

(la storia dell'origine dei libri sibillini per esercitarsi nella traduzione)


In antíquis annálibus memória super libris Sibyllínis haec pródita est.
Anus hóspita atque incógnita ad Tarquínium Supérbum regem ádiit, novem libros ferens, quos esse, dicébat, divína orácula; eos velle, dixit, venúndare.
Tarquínius prétium percontátus est.
Múlier nímium atque imménsum popóscit.
Rex, quasi anus aetáte desíperet, derísit.
Tum illa fóculum coram eo cum igne appósuit, et tres libros ex novem deúrit, et, num réliquos sex eódem prétio émere vellet regem interrogávit.
Sed Tarquínius id multo risit magis dixítque anum iam procul dúbio deliráre.
Múlier ibídem statim tres álios libros exússit atque id ipsum dénuo plácide rogávit, ut tres réliquos eódem illo prétio émeret.
Rex ore iam sério atque attentióre ánimo fit, et libros tres réliquos mercátur níhilo minóre prétio quam quod erat petítum pro ómnibus.

18/04/11

Camillo salva Roma

Galli Senones, qui viribus copiosis et robustis urbem Clusium obsidebant, viderunt Romanorum legatos, qui tunc pacis arbitri venerunt, pugnates inter Clusinos. Galli irati oppidi obsidionem dimittunt et totis viribus ad Urbem magnis itineribus contendunt. Fabius consul eos cum copiis excepit, nec tamen obstitit, immo Gallorum infestum agmen Romanos quasi aridam segetem succidit et stravit. Allia fluvius Fabii cladem memoria tenet, sicut Cremera Fabiorum. Senones Urbem iam vacuam defensoribus penetrant, in curiam intrant et trucidant senatores, qui in suis sedilibus insidebant et honorem Romanum defendebat; postea universam reliquam inventutem, quae in arce Capitolini montis latebat, obsidione concludunt ibique miseras reliquias fame, peste, desperatione, formidine terunt et subigunt. Galli fessi caede excedunt et ruinarum horridum acervum relinquunt: undique horror quatiebat animos, silentia quoque terrebant quia est materia pavoris raritas in locis spatiosis. Ideo Romani mutaverunt sedes, Iovem suosque deos oraverunt, aliud oppidum incoluerunt, sed Camillus dictator, qui princeps, Romanorum erat, migrationem alio prohibuit et patriam servavit.

13/04/11

Mors Servii

Deinde Servius, dum ad senatum contendit, iussu Tarquini per gradus deiectus et domum rediens interfectus. Tullia carro vecta in forum properavit et coniugi e senatu evocato prima regi salutem dixit; cuius iussu, ubi domum rediit et patris corpus vidit, eum qui equos agebat cunctantem super ipsum corpus carrum agere iussit. Unde vicus ille sceleratus dictus est. Tullius regnavit annos quadraginta quattuor.

Il testo è molto difficile: evidenzio gli errori, scrivi la correzione nei commenti.

Dunque POI Servio, mentre discute nel??? senato, un ordine CASO? di Tarquinio lo degrada DEIECTUS EST / INTERFECTUS EST SONO PASSIVI e lo uccide quando torna a casa . Tullia trasportata da un carro nel MOTO A LUOGO foro accelera e saluta il marito chiamato prima re nel senato QUESTO E' DIFFICILE: SALUTO' PER PRIMA CON IL NOME DI RE IL MARITO DOPO AVERLO CHIAMATO FUORI DAL SENATO; di chi E' UN RELATIVO l'ordine ABLATIVO!, quando ritornaO' a casa e vedeVIDE il corpo del padre, l'ordine che su di lui spinga lentamente i cavalli e il carro sopra lo stesso corpo ORDINO' A CHI CONDUCEVA I CAVALLI DI SPINGERE IL CARRO SOPRA IL CADAVERE STESSO. Da quel villaggio c'è l' infame detto DA QUI QUEL QUARTIERE E' CHIAMATO 'SCELLERATO'. Tullio regnò 44 anni.

11/04/11

Colloquia in Libya temptantur

Ho inserito qui di fianco le news di un sito di notizie on line in latino, che si chiama Ephemeris (=quotidiano, dal greco). Riporto qui la notizia di oggi sul tentativo dell'Unione africana di avviare colloqui di pace in Libia. Il testo è duro, ma chi se la sente...



Quinque praesidentes civitatum Africarum iter a Mauritania Tripolim faciunt, ut [qui ha valore finale] bello civili finis imponatur; Africae Australis praesidens Jacobus Zuma praeest Unionis Africae legationi, quae tam ab duce Libyco Mahumeto Gaddafi quam a rebellium Consilio Nationali petitura est [tradurre al futuro] ut arma sileant, auxilia sauciis et esurientibus afferantur, dialogus factionum oppositarum incipiat. Unio Europaea arduum inceptum comprobavit.
Oppositores Libyci tamen adhuc negant se arma deposituros esse [accusativo + infinito, ma al futuro], dum Mahometus Gaddafi eiusque propinquos dicionem relinquant; quam ob rem putant plerique observatores nihil ex Unionis Africae conatis eventurum esse.
Exercitus Libycus, quamquam damnis NATOnis aërinavibus allatis afficiatur, melius bellum gerere videtur [sembra] quam oppositores. Acriter enim pugnatur Agedabiae, in oppido orientali a rebellibus occupato quod militiae regiminis reconquirere conantur (ut in imagine adposita conspicitur); minister Libycus rei bellicae confirmat duo missilibus helicoptera deiecta esse [sono stati abbattutti].

Scripsit Herimannus Novocomensis - 10/04/2011 16h06

08/04/11

Esercizi di traduzione dal latino

Oltre alla traduzione (orale) di tutto il capitolo XIII, potete:
  • tradurre i colloquia XII e XIII a pag. 34-39 del libro degli esercizi (nei commenti qui sotto non scrivetemi tutta la traduzione, ma solo le frasi su cui avete dei dubbi)
  • tradurre i testi seguenti (idem come sopra)
  • ripassare BENE il vocabolario (tre nominativi per gli aggettivi, nominativo e genitivo per i sostantivi)
>> Nella traduzione la cosa più importante è scrivere in italiano corrente e non in una strana lingua semilatina che nessuno leggerebbe!